Σε αυτήν την αναδρομική μελέτη παρατήρησης, συμπεριλήφθηκαν από την ιαπωνική εθνική βάση δεδομένα 231.374 ασθενών που υποβλήθηκαν σε διακαθετηριακή ανάταξη κολπικής μαρμαρυγής μεταξύ Απριλίου 2014 και Μαρτίου 2021. Οι ασθενείς χωρίς υποτροπή κολπικής μαρμαρυγής χωρίστηκαν σε δύο υποομάδες σύμφωνα με τη συνέχιση της από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής 6 μήνες μετά την ανάταξη. Οι κύριες εκβάσεις ήταν: θρομβοεμβολή και μείζονα αιμορραγία μετά από διάστημα 6 μηνών. Μεταξύ των ασθενών που συμπεριλήφθηκαν, το 69,7%, το 21,6% και το 8,7% είχαν βαθμολογίες CHADS2 ≤1, 2 και ≥3, αντίστοιχα. Από αυτούς, το 71% συνέχισε την από του στόματος αντιπηκτική αγωγή στους 6 μήνες. Το ποσοστό συνέχισης της από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής ήταν υψηλότερο στην ομάδα με υψηλή βαθμολογία CHADS2 από ό,τι στην ομάδα με χαμηλή βαθμολογία CHADS2. 2.451 ασθενείς (0,55 ανά 100 ανθρωποέτη) παρουσίασαν θρομβοεμβολή και 2.367 ασθενείς (0,53 ανά 100 ανθρωποέτη) μείζονα αιμορραγία. Στην υποομάδα της βαθμολογίας CHADS2 ≤1, ο λόγος κινδύνου ήταν 0,86 [95% CI: 0,74–1,01, P = 0,06] για θρομβοεμβολή και 1,51 για μείζονα αιμορραγία (95% CI: 1,27–1,80, P < 001). Στην υποομάδα της βαθμολογίας CHADS2 ≥3, ο λόγος κινδύνου ήταν 0,61 (95% CI: 0,46–0,82, P = 0,001) για θρομβοεμβολή και 1,05 για μείζονα αιμορραγία (95% CI:0,71–1,56, P=0,81). Από αυτήν τη μελέτη εξάγεται ότι τα οφέλη και οι κίνδυνοι από τη συνέχιση της από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής μετά από διακαθετηριακή κατάλυση της κολπικής μαρμαρυγής διαφέρουν ανάλογα με τη βαθμολογία CHADS2 του ασθενούς. Συμπερασματικά, ο κίνδυνος μείζονος αιμορραγίας λόγω συνέχισης της από του στόματος αντιπηκτικής αγωγής φαίνεται να υπερτερεί του κινδύνου μείωσης θρομβοεμβολής σε ασθενείς με χαμηλότερο θρομβοεμβολικό κίνδυνο.
Άρθρο: (Oral anticoagulation after atrial fibrillation catheter ablation: benefits and risks
https://academic.oup.com/eurheartj/article/45/7/522/7478159 )
Πηγή: https://www.imetha.gr/